عاشقان ولایت

بین الملل > انرژی‌ هسته‌ای - کیهان نوشت:یک خبر موثق حکایت از آن دارد شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پیش‌نویس قطعنامه نهایی خود را تهیه کرده و در اختیار وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران قرار داده است.

در این پیش‌نویس برخلاف آنچه ادعا شده و مسئولان محترم کشورمان نیز با عنوان «قول و قرار قبلی»! از آن یاد می‌کردند، کمترین اشاره‌ای به بسته شدن پرونده PMD  نشده است.

فرهنگ > سینما - حسن برزیده کارگردان سینما می‌گوید فساد در سینما آن چنان که این روزها گفته می‌شود، زیاد نیست. 

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، کارگردان فیلم‌هایی چون «دکل» و «پرواز خاموش» درباره فساد در سینما و بحث‌هایی که درباره این موضوع عنوان می‌شود، به خبرآنلاین می‌گوید: «واقعیت این است که آنقدرها هم سینما فضای فاسدی ندارد. اما سینما محیط کوچکی دارد و آدم‌های آن شناخته شده هستند بنابراین اگر موردی پیش بیاید یا اتفاقی بیفتد به سرعت همه متوجه می‌شوند.»

بحث فساد در سینمای ایران پس از ماجرای کشف حجاب صدف طاهریان بازیگر سریال‌های تلویزیونی و صحبت‌های او درباره‌ی پشت پرده‌ی سینمای ایران دوباره سر زبان‌ها افتاده‌است. 

برزیده با بیان این مطلب که البته فساد مثل هر جامعه‌ای در جامعه هنری هم وجود دارد و نمی‌توان سینما را مبرا از این موضوع دانست، می‌گوید: «همه شرایطی که می‌تواند انسان را فریب دهد در این حوزه وجود دارد. هم پول به اندازه کافی وجود دارد هم شهرت و هم پست و مقام. همه اینها هم می‌تواند ابزارهایی باشد برای منحرف شدن. اما با همه‌ی این حرف‌ها من معتقدم فساد در سینمای ایران بسیار ناچیز است. خوشبختانه در مقایسه با جوامع دیگر اگر بخواهم صریح بگویم، فساد در سینمای ایران بسیار کم است.»

این کارگردان سینما می‌افزاید: «کافی است شما به جمع مسئولان و فساد اقتصادی موجود در آن نگاه کنید. می‌بینید که وقتی این فسادها علنی می‌شود، پای میلیاردها تومان پول بیت‌المال به میان می‌آید که خورده و برده شده. به نظرم این خیلی دردناکتر از اتفاقی است که در سینما رخ می‌دهد و چند نفری دچار لغرش و خطا می‌شوند. به نظرم لغزش هنرمندان در سینما بسیار ناچیز است و قابل بحث نیست.»

کارگردان «مزار شریف» در پاسخ به این پرسش که برای همین میزان ناچیز فساد چه راه حلی وجود دارد نیز می‌گوید:‌«همین که به دنبال راه حل باشیم یعنی فسادی اتفاق افتاده است. چه بهتر که هر کدام از هنرمندان به شکل فردی مراقبت کنند و حتی اگر مسئله ای وجود دارد و در موارد نادر اتفاق می‌افتد با یک تذکر جلوی آن را بگیرند. اما اگر موارد جدی وجود دارد باید بلافاصله خانه سینما وارد عمل شود و منتظر ارگان‌های دیگر نماند. خود خانه سینما باید این عضو نامطلوب را حذف کند تا اسم فساد روی جامعه هنری گذ اشته نشود.»

چهار روز بعد از اجلاس بی نتیجه اوپک که انتظار می رفت بازار جهانی نفت را تحت تاثیر قرار بدهد،قیمت نفت به 37 دلار در هر بشکه سقوط کرد؛اتفاقی که به گفته تحلیل گران بین المللی در 7 سال گذشته بی سابقه بوده است.

 تقریبا تمام خبرگزاری های مهم دنیا این روزها، در کنار پوشش اخبار سوریه و داعش کاهش بهای نفت در بازارهای جهانی را برجسته کرده اند.به این دلیل که کاهش قیمت نفت،علاوه بر تولیدکنندگان ،مصرف کننده ها و البته بازارهای بورس جهانی را تحت تاثیر قرار داده است.

جمعه 13 آذر برابر با 4 دسامبر،در حالی که به نظر می رسید نشست 168 اعضای اوپک به نتیجه ای برسد که بر بازار نفت تاثیر بگذارد،با حفظ سقف تولید 30 میلیون بشکه در روز ، بدون نتیجه به کار خود پایان داد.اجلاسی که به گفته بیژن زنگنه وزیر نفت ایران "شکست در مذاکرات" تعبیر شد.برخی تولید کنندگان عضو اوپک خواستار کاهش سقف تولید نفت اوپک در جهت تاثیرگذاری در بازار جهانی نفت بودند،اما عربستان سعودی که در این کارتل نفتی نقش محوری لابی ها را بازی کرد،نظر جمعی اعضا را بر حفظ سقف فعلی تولید متمایل ساخت و در نهایت "نشست یکصد و شصت و هشت" بی نتیجه ماند.

4 روز بعد از نشست اوپک،حالا بازار پیام اوپک را دریافت کرده و روند کاهشی قیمت ها را آغاز کرده است.دیروز قیمت نفت در آخرین ساعات معامله در بازار جهانی به 37.77 دلار در هر بشکه سقوط کرد.عددی که از سال 2008 بی سابقه ارزیابی می شود.این نرخ در مقابل نفت 113 دلاری سال 2009 به کمتر از نصف رسیده و حالا همه کشورهای تولید کننده نفت را در شرایطی قرار داده که نمی دانند تولید کنند یا بازار را از دست بدهند.

خبرگزاری رویترز دیروز در گزارشی نوشت که قیمت معاملات آتی نفت برنت در بازار لندن به 41 دلار در هر بشکه سقوط کرده است و این احتمال وجود دارد که نفت به قیمت های سال 2000 که کمتر از 20 دلار در هر بشکه بود،برسد.اتفاقی که اگر رخ بدهد،می تواند علاوه بر کند کردن رشد اقتصاد جهان،منجر به بحران اقتصادی در بسیاری از کشورها شود.

دکتر مرتضی ایمانی راد،تحلیل گر اقتصاد بین الملل در گفت وگویی با خبرآنلاین تاکید کرد که بدهی انباشته دولت ها و رکودی که به دلیل کاهش قیمت مواد اولیه از جمله نفت، اتفاق افتاده، بحران دیگری را در اقتصاد جهانی رقم خواهد زد که اگر برای آن تدابیری اندیشیده نشود،از بحران 2008 اقتصاد جهانی به مراتب بدتر خواهد بود.

از سوی دیگر بازارهای آسیایی از شوک کاهش قیمت نفت بی نصیب نمانده اند؛ آنطور که خبرگزاری هایی مثل بلومبرگ و رویترز گزارش داده اند، ارزش کل بازار بیشتر کشورهای آسیایی رو به کاهش است.این اتفاق به خصوص در ژاپن سبب شده که تولید ناخالص داخلی این کشور  یک درصد در سال جاری میلادی که رو چهار روز بعد از اجلاس بی نتیجه اوپک که انتظار می رفت بازار جهانی نفت را تحت تاثیر قرار بدهد،قیمت نفت به 37 دلار در هر بشکه سقوط کرد؛اتفاقی که به گفته تحلیل گران بین المللی در 7 سال گذشته بی سابقه بوده است.

 تقریبا تمام خبرگزاری های مهم دنیا این روزها، در کنار پوشش اخبار سوریه و داعش کاهش بهای نفت در بازارهای جهانی را برجسته کرده اند.به این دلیل که کاهش قیمت نفت،علاوه بر تولیدکنندگان ،مصرف کننده ها و البته بازارهای بورس جهانی را تحت تاثیر قرار داده است.

جمعه 13 آذر برابر با 4 دسامبر،در حالی که به نظر می رسید نشست 168 اعضای اوپک به نتیجه ای برسد که بر بازار نفت تاثیر بگذارد،با حفظ سقف تولید 30 میلیون بشکه در روز ، بدون نتیجه به کار خود پایان داد.اجلاسی که به گفته بیژن زنگنه وزیر نفت ایران "شکست در مذاکرات" تعبیر شد.برخی تولید کنندگان عضو اوپک خواستار کاهش سقف تولید نفت اوپک در جهت تاثیرگذاری در بازار جهانی نفت بودند،اما عربستان سعودی که در این کارتل نفتی نقش محوری لابی ها را بازی کرد،نظر جمعی اعضا را بر حفظ سقف فعلی تولید متمایل ساخت و در نهایت "نشست یکصد و شصت و هشت" بی نتیجه ماند.

4 روز بعد از نشست اوپک،حالا بازار پیام اوپک را دریافت کرده و روند کاهشی قیمت ها را آغاز کرده است.دیروز قیمت نفت در آخرین ساعات معامله در بازار جهانی به 37.77 دلار در هر بشکه سقوط کرد.عددی که از سال 2008 بی سابقه ارزیابی می شود.این نرخ در مقابل نفت 113 دلاری سال 2009 به کمتر از نصف رسیده و حالا همه کشورهای تولید کننده نفت را در شرایطی قرار داده که نمی دانند تولید کنند یا بازار را از دست بدهند.

خبرگزاری رویترز دیروز در گزارشی نوشت که قیمت معاملات آتی نفت برنت در بازار لندن به 41 دلار در هر بشکه سقوط کرده است و این احتمال وجود دارد که نفت به قیمت های سال 2000 که کمتر از 20 دلار در هر بشکه بود،برسد.اتفاقی که اگر رخ بدهد،می تواند علاوه بر کند کردن رشد اقتصاد جهان،منجر به بحران اقتصادی در بسیاری از کشورها شود.

دکتر مرتضی ایمانی راد،تحلیل گر اقتصاد بین الملل در گفت وگویی با خبرآنلاین تاکید کرد که بدهی انباشته دولت ها و رکودی که به دلیل کاهش قیمت مواد اولیه از جمله نفت، اتفاق افتاده، بحران دیگری را در اقتصاد جهانی رقم خواهد زد که اگر برای آن تدابیری اندیشیده نشود،از بحران 2008 اقتصاد جهانی به مراتب بدتر خواهد بود.

از سوی دیگر بازارهای آسیایی از شوک کاهش قیمت نفت بی نصیب نمانده اند؛ آنطور که خبرگزاری هایی مثل بلومبرگ و رویترز گزارش داده اند، ارزش کل بازار بیشتر کشورهای آسیایی رو به کاهش است.این اتفاق به خصوص در ژاپن سبب شده که تولید ناخالص داخلی این کشور  یک درصد در سال جاری میلادی که رو به اتمام استبه اتمام است

غافل گیری بودجه در کشورهای نفت خیز

کشورهای نفت خیز بی تردید بیشترین آسیب را از کاهش بهای نفت خواهند دید.اگرچه تحریم های نفتی ایران ظرف هفته های آینده برداشته شده و ایران امیدوارانه بر تولید خود 500 هزار بشکه دیگر خواهد افزود، اما این موضوع تاثیر مثبتی بر درآمدهای ارزی ایران نخواهد گذاشت به این دلیل که قیمت نفت، آن قیمت های طلایی 7 سال پیش نیست.

اقتصاد ایران در 7 سال گذشته نفت 120 دلاری را تجربه کرده و به بودجه های انبساطی عادت کرده است،حالا برای دولت سخت است که بودجه خود را انقباضی و حتی ریاضتی ببندد،شاید به همین دلیل است که بودجه سال 95 کل کشور هنوز در راهروهای سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور از این اتاق به آن اتاق ارجاع داده می شود،چون سقوط قیمت نفت همه را غافل گیر کرده است.

این اتفاق البته فقط مختص به ایران نیست؛بسیاری از کشورهای نفت خیز از جمله کشورهای عضو اوپک ناچارند در خوشبینانه ترین حالت،سال آینده خود را با نقت 30-40 دلاری سپری کنند.

عربستان سعودی که بزرگترین تولید کننده نفت است،نیز از این کاهش بی نصیب نمانده است.برخی گزارش ها حاکی است که این کشور از کاهش قیمت نفت بیش از 50 میلیارد دلار زیاده دیده است.حتی روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی نوشت که این کشور ممکن است تا پایان سال 2016 با بیش از 100 میلیارد دلار زیان ناشی از کاهش درآمدهای نفتی مواجه شود.اتفاقی که در عربستان سعودی  بی سابقه ارزیابی می شود.این کشور هم اکنون بیش از 40 میلیارد دلار کسری بودجه دارد. با این حال در اجلاس اخیر اوپک سیاست عرضه بیشتر با وجود نفت ارزان را پیشه کرد،چه آنکه سیاستمداران عربستان معتقدند اگر اوپک تولید خود را کم کند،رقبای خارج از اوپک بازار را از آنها می گیرند.

ادامه کاهش بهای نفت بر آینده سیاسی برخی کشورها هم تاثیر منفی خواهد گذاشت.ونزوئلا یکی از این کشورهاست که براساس گزارشی که بلومبرگ منتشر کرده می تواند در انتخابات آتی ریاست جمهوری این کشور و سرنوشت سیاسی نیکلاس مادرو تاثیر منفی بگذارد.به همین دلیل بود که وزیر انرژی این کشور در اجلاس اخیر اوپک بیشترین تلاش را برای تاثیرگذاری بر سایر اعضا در جهت کاهش سقف تولید انجام داد،تلاشی که بی نتیجه ماند.

در تاریخ 24 آبان اعلام شد که نیکسون معاون رئیس جمهور آمریکا از طرف آیزنهاور به ایران می‏ آید. نیکسون به ایران می‏آمد تا نتایج «پیروزی سیاسی امیدبخشی را که در ایران نصیب قوای طرفدار تثبیت اوضاع و قوای آزادی شده است» (نقل از نطق آیزنهاور در کنگره آمریکا بعد از کودتای 28 مرداد) ببیند. در مقابل دانشجویان مبارز دانشگاه نیز تصمیم گرفتند که در فضای حکومت نظامی بعد از کودتای سیاه، هنگام ورود نیکسون، نفرت و انزجار خود را به دستگاه کودتا نشان دهند. دو روز قبل از آن واقعه تلخ (14 آذر) زاهدی تجدید رابطه با انگلستان را رسما اعلام کرد و قرار شد که «دنیس رایت» ، کاردار سفارت انگلستان، چند روز بعد به ایران بیاید. از همان روز 14 آذر تظاهراتی در گوشه و کنار به وقوع پیوست که در نتیجه در بازار و دانشگاه عده‏ای دست گیر شدند. این وضع در روز 15 آذر هم ادامه داشت. و بیشتر اعتراض ها از دانشکده پزشکی و داروسازی و حقوق و علوم آغاز شد. صبح شانزده آذر، هنگام ورود به دانشگاه، دانشجویان متوجه تجهیزات فوق العاده سربازان و اوضاع غیر عادی اطراف دانشگاه شده، وقوع حادثه‏ای را پیش بینی می‏کردند. فضا بشدت آبستن حوادث و درگیری بود. بعد از گذشت مدتی برای جلوگیری از تنش و درگیری چندین دانشکده تعطیل اعلام شد و در ادامه سراسر دانشگاه به دستور رییس دانشگاه تعطیل گردید. نیروهای نظامی رژیم که بشدت رفت و آمد دانشجویان را کنترل کرده و در این بین عده ای را نیز دستگیر نموده بودند, با حضور در کلاس یکی از اساتید دانشکده فنی (مهندس شمس استاد نقشه کشی) زمینه اعتراض را در کلاس درس ایجاد کردند. آنان قصد داشتند دو دانشجو را که ظاهرا به حضور نظامیان در دانشگاه اعتراض داشتند را دستگیر نمایند. دستگیری دو دانشجو کلاس را به هم زده، دانشجویی دیگر بر روی نیمکت کلاس فریاد می زند: "آقا ما چقدر بی عرضه هستیم. چقدر بدبخت هستیم. این کلاس نیست، این درس نیست. یک عده ای بدون اینکه از استاد و از کادر دانشگاه اجازه بگیرند وارد کلاس می‌شوند و هیاهو در می‌گیرد. تف به این کلاس و تف به این مملکت!" دانشکده فنی به هم می‌ریزد و در محاصره کامل نظامیان قرار می‌گیرد و به یکباره فرمان آتش صادر شده و دانشجویان در صحن طبقه اول به خون می‌غلطند عده‌ای زخمی شده و در این میان سه دانشجو به نامهای قندچی و بزرگ نیا و شریعت رضوی به شهادت می‌رسند. همان روز 16 آذر پلیس توسط رادیو اعلام کرد: "عده‌ای از دانشجویان در کلاسهای درس نشسته بودند و به پلیس چهره خشنی نشان می‌دادند و پلیس را مسخره می‌کردند و این باعث شده که پلیس به واکنش بیفتد. پلیس قصد زدن دانشجویان را نداشت ولی دانشجویان به پلیس حمله کردند و می‌خواستند اسلحه‌شان را بگیرند.
پلیس در قالب دفاع این کار را کرده و قصدش زدن دانشجویان نبوده است." فردای آن روز شاه تیمسار مزینی را برای دلجویی به دانشگاه می‌فرستد تا خودش را از این گناه و تقصیر تبرئه کند. وی با خانواده‌های شهدا ملاقات می‌کند و در دانشگاه به ظاهر از اساتید و روسا عذرخواهی می‌کند. دو روز بعد از واقعه 16 آذر، نیکسون به ایران آمد و در همان دانشگاه، در همان دانشگاهی که هنوز به خون دانشجویان بی‌گناه رنگین بود دکترای افتخاری حقوق دریافت کرد. روز 16 آذر به عنوان روز مقاومت و ایستادگی دانشجویان این سرزمین در برابر استعمار غرب و استبداد و خودکامگی در دفتر تاریخ این سرزمین به یادگار ثبت گردیده است.

دست از طلب ندارم تا کام من برآید

یا تن رسد به مدرک یا جان ز تن درآید

روز دانشجو مبارک !

در کوچه درس رهگذاریم هنوز / وین راه دراز می سپاریم هنوز

از اول ثبت نام سال ها می گذرد / ما واحد پاس نکرده داریم هنوز !

روز دانشجو مبارک

فرا رسیدن روز دانشجو بر مجاهدان سنگرهای دانش و بینش

دانشجویان باایمان و حقیقت جوی ایران اسلامی گرامی باد . . .